Geen enkele kandidaat als de i3 is innovatiever en toont beter welke nieuwe wegen de industrie zou kunnen of moeten inslaan. Het productieproces is ultraschoon, schoner dan welke andere auto ook. En de methodiek die BMW heeft gevonden om een betaalbare opbouw van koolstofvezel te produceren, opent de deur naar nog zuiniger en lichte auto’s met niet-elektrische aandrijflijnen. Toegegeven, de i3 is vooral een auto voor stedelijke agglomeraties, maar de wereld verstedelijkt dus wat is daar mis mee? De i3 rijdt bovendien prima en ziet er goed uit.
Als jurylid van de Auto van het Jaar word ik geacht de uitslag te ondersteunen en dat heb ik dikwijls van ganser harte gedaan. Maar nu vind ik het lastig. Waarom? Het stemresultaat (volledig te zien via http://www.caroftheyear.org/) is immers democratisch tot stand gekomen met deelname van een stuk of vijftig Europese juryleden. In getalsmatig opzicht is de 308 dus zonder meer de Europese Auto van het Jaar. Maar als je naar het stemgedrag kijkt, zie je dat er juryleden zijn die bij het beoordelen hun eigen markt hebben laten prevaleren boven de Europese. Hoe valt anders te verklaren dat de drie Zweedse juryleden de i3 samen slechts drie schamele punten gaven en de Model S met zeven maal zoveel punten tot hun winnaar hebben uitgeroepen? Ik veronderstel dat de Zweden de Tesla zoveel hoger hebben aangeslagen dan de – innovatievere – BMW vanwege zijn veel grotere actieradius. In hun land – met veel grote afstanden –  heeft de Model S kennelijk aanzienlijk veel meer relevantie dan de i3. De Finse uitslag laat hetzelfde patroon zien. Tijdens testsessies op Mortefontaine vertrouwde het Sloveense jurylid me toe de BMW i3 weliswaar innovatief en bewonderenswaardig te vinden, maar niet op hem te zullen stemmen omdat de auto in zijn land veel te duur is. "Hoe moet ik mijn lezers uitleggen dat ik een auto veel punten heb gegeven die zij niet kunnen kopen", vroeg hij zichzelf af.
Andere landen, zoals Groot-Brittannië, Nederland en Duitsland, hebben de BMW wel met veel punten gehonoreerd. Dat wil niet zeggen dat die juryleden zich eerst en vooral door het grensoverschrijdende belang van de i3 hebben laten leiden maar hun stemgedrag sluit in elk geval een stuk beter aan op de intenties achter de Car of the Year-verkiezing. Hij is immers vooral bedoeld om deze vraag te beantwoorden: welke auto verdient door een combinatie van richtinggevende innovaties en value for money een internationaal voetstuk? In het verlengde daarvan is het vanzelfsprekend dat juryleden stemmen vanuit een Europese gedachte, en niet vanuit een voornamelijk lokaal perspectief. Als zij dat toch doen, wordt daarmee het risico geïntroduceerd dat de uitslag degradeert tot het antwoord op een statistische vraag: welke auto vertegenwoordigt het gemiddelde van een grote diversiteit aan Europese smaken? Dat de eerste vraag voor de consument een stuk interessanter is dan de tweede, is boven elke twijfel verheven. De drie Nederlandse juryleden hebben daar een uitstekend antwoord op gegeven door de Tesla Model S hoog te honoreren en de BMW i3 als winnaar aan te wijzen. We gaan echter de Peugeot 308 met de begeerde sticker Car of the Year 2014 zien rondrijden en de auto die werkelijk nieuwe maatstaven zet, is door de internationale jury naar de coulissen verwezen.
Een groot aantal hoofdredacteuren van Nederlandse automedia is onlangs bijeengekomen om te kijken of het mogelijk is gezamenlijk – en met inbreng van consumenten – een Nederlandse auto van het jaar te kiezen. Als die er komt, is de taakstelling duidelijk: tot een relevantere uitslag komen dan de Car of the Year dit jaar heeft gedaan.