De waanzin van SUV’s

Ik ben de afgelopen week tegen twee suv’s aangelopen van fabrikanten die nog niet eerder dit terra incognito in waren gecrost, namelijk de Jaguar F-Pace en de Bentley Bentayga. De eerste ziet er verrassend mooi uit, de tweede is vooral een heel mooi gemaakte niet zo mooie auto.

De waanzin van SUV’s

Ik heb de suv al geruime tijd geaccepteerd in het straatbeeld, maar geconfronteerd met deze twee nieuwkomers kwam de waanzin van het concept weer opnieuw als een Hummer mijn hersenpan binnen denderen. Eén keer heb ik langdurig in een suv gereden. Het was een Range Rover (die ene die onder de hoede van BMW was gemaakt) en daarvan heb ik echt genoten. Ik kon hem enigszins rechtvaardigen, de Defender was voor boeren en boswachters, de Range Rover was er een luxe versie van, bestemd voor heerboeren en landeigenaren. Als zodanig viel zijn bestaan nog te begrijpen, zeker in een land als Groot-Brittannië. Dat ik er in Nederland mee reed, was inderdaad minder goed uit te leggen.

Laten we nuchter zijn, de suv is een krankzinnig voertuig. Hij is onnodig zwaar, hij heeft een onnodige hoge luchtweerstand en hij sleept een onnodig hoge milieubelasting achter zich aan. Met zijn vierwielaandrijving en bullebakkensmoel heeft hij zich inmiddels alle segmenten van de markt in gewroet en we mogen ons nu verheugen in 600 pk suv’s die harder dan 300 km/u kunnen rijden en die van zulke complexe veer- en aandrijfsystemen zijn voorzien dat ze warempel op een circuit een sportwagen van een jaartje of vier, vijf geleden kunnen bijhouden.

Ik geef toe, als ik straks een paar dagen in een Bentayga stuur, zal ik ongetwijfeld opwarmen voor deze mammoet-Bentley en me verbazen over de vrijwel zeker ongelooflijk goede rijeigenschappen. Maar de waanzin ervan zal al die tijd hoofdschuddend met me meerijden. Laten we het toegeven: de suv is nergens voor nodig. Hij kan niets meer dan wat een goede stationwagon kan en als je veel moet off-roaden in je leven, koop dan gewoon een Jeep of een Land-Rover Defender.

De auto-industrie beschadigt zichzelf stilletjes veel meer met het produceren van steeds meer van deze zwaargewichten dan Volkswagen heeft gedaan met zijn sjoemelsoftware. Je kunt als industrie niet volhouden dat je er alles aan doet om autorijden tot een zo schoon mogelijke activiteit te maken terwijl je collectief het tegengestelde doet door steeds meer suv’s te maken.

De fabrikanten zouden deze mammoeten eerder moeten laten doodbloeden dan ze in groten getale te fokken. En wij zouden de suv moeten boycotten.

Doe mij maar een stationwagon.

De waanzin van SUV’s - Automobielmanagement.nl

De waanzin van SUV’s

Ik ben de afgelopen week tegen twee suv’s aangelopen van fabrikanten die nog niet eerder dit terra incognito in waren gecrost, namelijk de Jaguar F-Pace en de Bentley Bentayga. De eerste ziet er verrassend mooi uit, de tweede is vooral een heel mooi gemaakte niet zo mooie auto.

De waanzin van SUV’s

Ik heb de suv al geruime tijd geaccepteerd in het straatbeeld, maar geconfronteerd met deze twee nieuwkomers kwam de waanzin van het concept weer opnieuw als een Hummer mijn hersenpan binnen denderen. Eén keer heb ik langdurig in een suv gereden. Het was een Range Rover (die ene die onder de hoede van BMW was gemaakt) en daarvan heb ik echt genoten. Ik kon hem enigszins rechtvaardigen, de Defender was voor boeren en boswachters, de Range Rover was er een luxe versie van, bestemd voor heerboeren en landeigenaren. Als zodanig viel zijn bestaan nog te begrijpen, zeker in een land als Groot-Brittannië. Dat ik er in Nederland mee reed, was inderdaad minder goed uit te leggen.

Laten we nuchter zijn, de suv is een krankzinnig voertuig. Hij is onnodig zwaar, hij heeft een onnodige hoge luchtweerstand en hij sleept een onnodig hoge milieubelasting achter zich aan. Met zijn vierwielaandrijving en bullebakkensmoel heeft hij zich inmiddels alle segmenten van de markt in gewroet en we mogen ons nu verheugen in 600 pk suv’s die harder dan 300 km/u kunnen rijden en die van zulke complexe veer- en aandrijfsystemen zijn voorzien dat ze warempel op een circuit een sportwagen van een jaartje of vier, vijf geleden kunnen bijhouden.

Ik geef toe, als ik straks een paar dagen in een Bentayga stuur, zal ik ongetwijfeld opwarmen voor deze mammoet-Bentley en me verbazen over de vrijwel zeker ongelooflijk goede rijeigenschappen. Maar de waanzin ervan zal al die tijd hoofdschuddend met me meerijden. Laten we het toegeven: de suv is nergens voor nodig. Hij kan niets meer dan wat een goede stationwagon kan en als je veel moet off-roaden in je leven, koop dan gewoon een Jeep of een Land-Rover Defender.

De auto-industrie beschadigt zichzelf stilletjes veel meer met het produceren van steeds meer van deze zwaargewichten dan Volkswagen heeft gedaan met zijn sjoemelsoftware. Je kunt als industrie niet volhouden dat je er alles aan doet om autorijden tot een zo schoon mogelijke activiteit te maken terwijl je collectief het tegengestelde doet door steeds meer suv’s te maken.

De fabrikanten zouden deze mammoeten eerder moeten laten doodbloeden dan ze in groten getale te fokken. En wij zouden de suv moeten boycotten.

Doe mij maar een stationwagon.