Column Clem Dickmann: Rust

Toegegeven, ook ik heb me verkeken op de omvang van de handelsgeest van de dealer- en leasesector. Zeventig duizend auto’s in een decembermaand is enorm, om niet te zeggen gigantisch. Het zegt ook veel over de financiële draagkracht van de sector. Dat zit wel snor dus. Het is ook prachtig om te zien hoe allerlei bedrijven in het nieuwe jaar nu plots nieuwe auto’s aanbieden met-het-voordeel-van-2015.

Column Clem Dickmann: Rust

Toch wil ‘Bunnik’ van al die selfies – want zo zijn we ze gaan noemen – af. Afbouwen van dit fenomeen is een langetermijnkwestie waarvoor nog veel gesprekken nodig zijn, zo klinkt het dreigend in een speciale persverklaring die begin januari in de bus viel. Men vervolgt: ‘We moeten af van de push van moeilijk verkoopbare auto’s van de importeurs naar dealers’. Huh? Via wie moeten die auto’s dan anders de markt in? En die december-selfies dan? Oh, die zijn dan plots weer geen probleem volgens datzelfde bericht, ‘Dealers hebben er namelijk financieel voordeel bij’. Prachtig staaltje opportunistische navelstaarderij dus. Zolang het lekker is, mag het doorkomen. Maar o wee als het moeilijk wordt, dan moet de importeur het maar zelf oplossen.

Prompt gooide de RAI bijna nog roet in dit smakelijke eten. Want die selfies zouden wel voor 29 februari verkocht moeten worden, aldus de woordvoerder in een paar (gelukkig niet zo goed gelezen) kranten. Een speldenprik van die pushende importeurs of gewoon een dommigheidje? Het bleek dat laatste, maar de toon is gezet. De selfies staan maar weer eens op de kaart.

Over kaarten gesproken. Van mijn dealer ontving ik rond de jaarwisseling een onvervalste postkaart, met alle modellen erop! Of ik er eentje van zou willen kopen, zo was de vraag. Een bijna aandoenlijke manier van communicatie in deze tijd. Ze hebben namelijk een heleboel modellen met maar 21 procent bijtelling en zelfs een paar met maar 15 procent. Tsja. Als ze even een seconde hadden nagedacht dan hadden ze zich de postzegel kunnen besparen. Aangezien ik sinds twee jaar een nulprocentauto van hen rijd, ben ik nog tot en met 2018 een fiscaal gijzelaar. Terugvordering aan MIA, KIA en Vamil zou me een lieve duit kosten, nog los van een  hogere bijtelling. Heel slecht plan dus van mijn mobiliteitsadviseur. Het geeft maar weer eens aan dat het verkopen van auto’s vooral een kwestie van hagelschieten blijft. Wat erin doorklinkt is dat onze branche hoorbaar snakt naar de goede, oude tijd. Ik citeer uit de krant: "De RAI zegt namens de automobielbranche blij te zijn dat in 2017 de rust weerkeert in de sector. De jaarlijks wijzigende autobelastingregels hebben geleid tot een uiterst grillig aankoopgedrag van leasebedrijven voor zakelijke rijders."

Al dat gedoe, het is aan de autobranche niet besteed. Rust, dat is wat we ten diepste willen. Of toch niet? Leve de selfie!

Column Clem Dickmann: Rust - Automobielmanagement.nl

Column Clem Dickmann: Rust

Toegegeven, ook ik heb me verkeken op de omvang van de handelsgeest van de dealer- en leasesector. Zeventig duizend auto’s in een decembermaand is enorm, om niet te zeggen gigantisch. Het zegt ook veel over de financiële draagkracht van de sector. Dat zit wel snor dus. Het is ook prachtig om te zien hoe allerlei bedrijven in het nieuwe jaar nu plots nieuwe auto’s aanbieden met-het-voordeel-van-2015.

Column Clem Dickmann: Rust

Toch wil ‘Bunnik’ van al die selfies – want zo zijn we ze gaan noemen – af. Afbouwen van dit fenomeen is een langetermijnkwestie waarvoor nog veel gesprekken nodig zijn, zo klinkt het dreigend in een speciale persverklaring die begin januari in de bus viel. Men vervolgt: ‘We moeten af van de push van moeilijk verkoopbare auto’s van de importeurs naar dealers’. Huh? Via wie moeten die auto’s dan anders de markt in? En die december-selfies dan? Oh, die zijn dan plots weer geen probleem volgens datzelfde bericht, ‘Dealers hebben er namelijk financieel voordeel bij’. Prachtig staaltje opportunistische navelstaarderij dus. Zolang het lekker is, mag het doorkomen. Maar o wee als het moeilijk wordt, dan moet de importeur het maar zelf oplossen.

Prompt gooide de RAI bijna nog roet in dit smakelijke eten. Want die selfies zouden wel voor 29 februari verkocht moeten worden, aldus de woordvoerder in een paar (gelukkig niet zo goed gelezen) kranten. Een speldenprik van die pushende importeurs of gewoon een dommigheidje? Het bleek dat laatste, maar de toon is gezet. De selfies staan maar weer eens op de kaart.

Over kaarten gesproken. Van mijn dealer ontving ik rond de jaarwisseling een onvervalste postkaart, met alle modellen erop! Of ik er eentje van zou willen kopen, zo was de vraag. Een bijna aandoenlijke manier van communicatie in deze tijd. Ze hebben namelijk een heleboel modellen met maar 21 procent bijtelling en zelfs een paar met maar 15 procent. Tsja. Als ze even een seconde hadden nagedacht dan hadden ze zich de postzegel kunnen besparen. Aangezien ik sinds twee jaar een nulprocentauto van hen rijd, ben ik nog tot en met 2018 een fiscaal gijzelaar. Terugvordering aan MIA, KIA en Vamil zou me een lieve duit kosten, nog los van een  hogere bijtelling. Heel slecht plan dus van mijn mobiliteitsadviseur. Het geeft maar weer eens aan dat het verkopen van auto’s vooral een kwestie van hagelschieten blijft. Wat erin doorklinkt is dat onze branche hoorbaar snakt naar de goede, oude tijd. Ik citeer uit de krant: "De RAI zegt namens de automobielbranche blij te zijn dat in 2017 de rust weerkeert in de sector. De jaarlijks wijzigende autobelastingregels hebben geleid tot een uiterst grillig aankoopgedrag van leasebedrijven voor zakelijke rijders."

Al dat gedoe, het is aan de autobranche niet besteed. Rust, dat is wat we ten diepste willen. Of toch niet? Leve de selfie!