Analyse: Gaat Volkswagen Ford Europa kopen?

Aan beide zijden van de Atlantische Oceaan doen zich interessante ontwikkelingen voor rond Volkswagen en Ford. Die roepen de vraag op of de Duitsers misschien Ford’s Europese activiteiten over willen nemen. Of, ook een mogelijkheid, dat er zelfs een fusie van beide autobedrijven in het vat zit.

Analyse: Gaat Volkswagen Ford Europa kopen?

Laten we de ‘bewijzen’ op een rijtje zetten. Om te beginnen kondigden de Volkswagen Group en Ford eind juni aan dat ze kijken naar een aantal mogelijke gezamenlijke projecten, met name de ontwikkeling en bouw van bestelwagens. Daarbij gaat het er vooral om die voertuigen schoner te maken om aan de strengere milieu-eisen te blijven voldoen en bijvoorbeeld ook in milieuzones te kunnen rijden. VW en Ford spreken over ‘een strategische alliantie waardoor ze beide hun concurrentiekracht kunnen versterken’. Bij alle berichtgeving over die informatie, ook hier op de AM-website, is de schijnwerper vooral gericht op de bestelauto’s. Maar de autofabrikanten hebben het zelf over ‘verscheidene projecten’ die verder niet met name worden genoemd.

Opmerkelijk is dat CEO Herbert Diess van Volkswagen AG bij de presentatie van de halfjaarcijfers op een vraag of de alliantie met Ford ook over personenauto’s kon gaan geen antwoord wilde geven. Geen bevestiging maar dus ook geen ontkenning. Maar deze week heeft een nogal loslippige directeur van VW in Australië, ene Michael Bartsch, hardop gefilosofeerd over het samen met Ford ontwikkelen van een pick-up truck. Die auto zou dan de beste eigenschappen van de VW Amorak en de Ford Ranger moeten combineren, denkt Bartsch. Voor het Amerikaanse Carbuzz was dat voldoende aanleiding om meteen maar te spreken van een verdere uitbreiding van de eerder genoemde alliantie.

Aan de ‘overkant’ zijn er bij Ford uitspraken gedaan die nog veelzeggender zijn. In een toelichting op de tegenvallende kwartaalcijfers benadrukte CEO Jim Hackett dat kostenbesparingen absolute prioriteit hebben. "We blijven de slecht presterende delen van onze onderneming opnieuw opzetten en herstructureren." Financieel directeur Bob Shanks is nog duidelijker: "We nemen harde besluiten om de opbrengsten van slecht presterende bezittingen waar mogelijk op te voeren. De rest gaat de deur uit." En laat nou net Europa één van die onderdelen zijn van Ford waar het nog altijd slecht gaat. In het tweede kwartaal raakte Ford Europa weer 37 miljoen dollar in het rood terwijl de omzet vergeleken met vorig jaar ook een half miljard lager uitkwam op 7,6 miljard dollar. Europa is daarmee nog maar goed voor net een vijfde van de totale omzet bij Ford.

Een overname van Ford Europa door Volkswagen AG is daarom helemaal niet zo’n gek idee. Om te beginnen: vergeet niet dat de tweede speler op de Europese automarkt, het Franse PSA, vorig jaar de Europese activiteiten van General Motors heeft overgenomen. Uit recente cijfers van ACEA blijkt dat PSA daarmee haar marktaandeel in Europa in de eerste jaarhelft heeft opgevoerd naar 16,4 procent, nog wel op flinke afstand van de 24,4 procent van de Volkswagen-merken maar toch een stuk dichterbij dan voorheen. Weliswaar verkoopt Ford hier veel modellen die ook in het gamma van Volkswagen, Skoda, Seat of zelfs Audi te vinden zijn maar dat bleek voor PSA ook geen belemmering met Opel. Het heeft er alle schijn van dat de grote autojongens vooral streven naar schaalvergroting om zo hun fameuze ‘platforms’ optimaal te gebruiken en de productiekosten per auto omlaag te dringen. Bovendien stelt een grotere schaal hen beter in staat de enorme kosten voor elektrificering en automatisch rijden op te brengen, zoals wijlen Sergio Marchionne vaak riep.

Maar door die bril gezien is er nog een tweede optie. Met Ford als onderneming is het al een tijd kwakkelen, zoals Hackett ook heeft toegegeven. De tweede autofabrikant van de VS wordt er door beleggers daar onder meer van beschuldigd dat het de weg naar elektrische auto’s te laat heeft ingezet en nu een kostbare inhaalslag moet maken. De Volkswagen Groep is al een eind gevorderd op die weg, hoewel de elektrische auto’s ook daar veel geld kosten. Als schaalvergroting het doel is, waarom zouden Volkswagen en Ford dan niet helemaal fuseren. Dat zou ook geografisch een interessante deal zijn, waarbij Ford de Duitsers optimaal toegang biedt tot de grote Noord-Amerikaanse automarkt en Volkswagen haar sterke positie in China en Zuid-Amerika ten dienste stelt van Ford. De toekomst zal het leren, maar mogelijk is die toekomst niet veraf.

 

Analyse: Gaat Volkswagen Ford Europa kopen? - Automobielmanagement.nl

Analyse: Gaat Volkswagen Ford Europa kopen?

Aan beide zijden van de Atlantische Oceaan doen zich interessante ontwikkelingen voor rond Volkswagen en Ford. Die roepen de vraag op of de Duitsers misschien Ford’s Europese activiteiten over willen nemen. Of, ook een mogelijkheid, dat er zelfs een fusie van beide autobedrijven in het vat zit.

Analyse: Gaat Volkswagen Ford Europa kopen?

Laten we de ‘bewijzen’ op een rijtje zetten. Om te beginnen kondigden de Volkswagen Group en Ford eind juni aan dat ze kijken naar een aantal mogelijke gezamenlijke projecten, met name de ontwikkeling en bouw van bestelwagens. Daarbij gaat het er vooral om die voertuigen schoner te maken om aan de strengere milieu-eisen te blijven voldoen en bijvoorbeeld ook in milieuzones te kunnen rijden. VW en Ford spreken over ‘een strategische alliantie waardoor ze beide hun concurrentiekracht kunnen versterken’. Bij alle berichtgeving over die informatie, ook hier op de AM-website, is de schijnwerper vooral gericht op de bestelauto’s. Maar de autofabrikanten hebben het zelf over ‘verscheidene projecten’ die verder niet met name worden genoemd.

Opmerkelijk is dat CEO Herbert Diess van Volkswagen AG bij de presentatie van de halfjaarcijfers op een vraag of de alliantie met Ford ook over personenauto’s kon gaan geen antwoord wilde geven. Geen bevestiging maar dus ook geen ontkenning. Maar deze week heeft een nogal loslippige directeur van VW in Australië, ene Michael Bartsch, hardop gefilosofeerd over het samen met Ford ontwikkelen van een pick-up truck. Die auto zou dan de beste eigenschappen van de VW Amorak en de Ford Ranger moeten combineren, denkt Bartsch. Voor het Amerikaanse Carbuzz was dat voldoende aanleiding om meteen maar te spreken van een verdere uitbreiding van de eerder genoemde alliantie.

Aan de ‘overkant’ zijn er bij Ford uitspraken gedaan die nog veelzeggender zijn. In een toelichting op de tegenvallende kwartaalcijfers benadrukte CEO Jim Hackett dat kostenbesparingen absolute prioriteit hebben. "We blijven de slecht presterende delen van onze onderneming opnieuw opzetten en herstructureren." Financieel directeur Bob Shanks is nog duidelijker: "We nemen harde besluiten om de opbrengsten van slecht presterende bezittingen waar mogelijk op te voeren. De rest gaat de deur uit." En laat nou net Europa één van die onderdelen zijn van Ford waar het nog altijd slecht gaat. In het tweede kwartaal raakte Ford Europa weer 37 miljoen dollar in het rood terwijl de omzet vergeleken met vorig jaar ook een half miljard lager uitkwam op 7,6 miljard dollar. Europa is daarmee nog maar goed voor net een vijfde van de totale omzet bij Ford.

Een overname van Ford Europa door Volkswagen AG is daarom helemaal niet zo’n gek idee. Om te beginnen: vergeet niet dat de tweede speler op de Europese automarkt, het Franse PSA, vorig jaar de Europese activiteiten van General Motors heeft overgenomen. Uit recente cijfers van ACEA blijkt dat PSA daarmee haar marktaandeel in Europa in de eerste jaarhelft heeft opgevoerd naar 16,4 procent, nog wel op flinke afstand van de 24,4 procent van de Volkswagen-merken maar toch een stuk dichterbij dan voorheen. Weliswaar verkoopt Ford hier veel modellen die ook in het gamma van Volkswagen, Skoda, Seat of zelfs Audi te vinden zijn maar dat bleek voor PSA ook geen belemmering met Opel. Het heeft er alle schijn van dat de grote autojongens vooral streven naar schaalvergroting om zo hun fameuze ‘platforms’ optimaal te gebruiken en de productiekosten per auto omlaag te dringen. Bovendien stelt een grotere schaal hen beter in staat de enorme kosten voor elektrificering en automatisch rijden op te brengen, zoals wijlen Sergio Marchionne vaak riep.

Maar door die bril gezien is er nog een tweede optie. Met Ford als onderneming is het al een tijd kwakkelen, zoals Hackett ook heeft toegegeven. De tweede autofabrikant van de VS wordt er door beleggers daar onder meer van beschuldigd dat het de weg naar elektrische auto’s te laat heeft ingezet en nu een kostbare inhaalslag moet maken. De Volkswagen Groep is al een eind gevorderd op die weg, hoewel de elektrische auto’s ook daar veel geld kosten. Als schaalvergroting het doel is, waarom zouden Volkswagen en Ford dan niet helemaal fuseren. Dat zou ook geografisch een interessante deal zijn, waarbij Ford de Duitsers optimaal toegang biedt tot de grote Noord-Amerikaanse automarkt en Volkswagen haar sterke positie in China en Zuid-Amerika ten dienste stelt van Ford. De toekomst zal het leren, maar mogelijk is die toekomst niet veraf.