In de aanloop naar de onthulling heeft Rolls-Royce deze plaagfoto gemaakt, die rechts van dit artikel staat. Daarmee wil de fabrikant het mythische karakter van de modelreeks illustreren. Op de tentoonstelling zijn de volgende exemplaren te bewonderen: de Phantom I van Fred Astair, de Phantom II van Sir Malcolm Campbell (die talloze snelheidsrecords brak), de Phantom III van Marshall Montgomery, de Phantom IV van Aga Khan III (voorzitter van de Algemene Vergadering van de League of Nations in 1937/38), de psychedelische Phantom V van John Lennon, de Phantom VI van Queen Elisabeth II en de allereerste Phantom VII die in 2003 in Goodwood van de compleet door BMW vernieuwde productieband liep.
"Al deze exemplaren vormen het kader voor de officiële onthulling van de nieuwe Phantom VIII. Deze uitzonderlijke verzameling die 92 jaar geschiedenis overkoepelt, is een must voor alle autoliefhebbers die zicht op dat moment in Londen bevinden" aldus een woordvoerder van Rolls-Royce. Ik kan er zelf echter geen lyrische gevoelens bij krijgen. Op zich is het een knappe prestatie dat de laatste generatie, die in 2003 een nieuw tijdperk inluidde voor het Britse automerk, er naar 14 jaar nog steeds tijdloos uit ziet. Dat maakt het begrijpelijk dat er aan vormgeving van de Phantom niet veel zal veranderen. Onderhuids verandert er overigens best veel bij de 8ste editie van de Rolls-Royce, zoals een compleet nieuw, aluminium platform (dat voor een aanzienlijke gewichtsverlaging zal zorgen) en een veel krachtigere motor (dezelfde dubbel geblazen 6,6 liter V12 als in de Wraith huist). Maar zorgt dat voor voorpaginanieuws?
In de eerste helft van 2017 heeft de in Goodwood gevestigde autofabrikant 1.575 auto’s afgeleverd. Dat zijn er 6,5 procent minder dan in dezelfde periode van vorig jaar. Rolls-Royce noemt als excuus dat er toen bovengemiddeld geprofiteerd kon worden van de populariteit van de toen net nieuwe Dawn. Oh. Bestaat het repertoire van Rolls-Royce dus uit eendagsvliegen die maar kort pieken? Het is de vraag of de Phantom, die een half jaar uit productie is geweest, het tij kan keren. Ja, voor het model zullen zeker orders genoteerd kunnen worden. Maar tegelijkertijd zal de afzet van de Ghost, Wraith en Dawn achteruit blijven kachelen. Hoe begerenswaardig ben je dan?
Gooi ik een knuppel in het hoenderhok als ik schrijf dat Rolls-Royce iets niet goed doet? En dat het bij het merk ontbreekt aan ambitie? Met alle respect: die nieuwe Phantom VIII is ‘business als usual’. Op de nieuwe SUV trend zal pas volgend jaar schoorvoetend worden ingespeeld met een model dat Rolls-Royce weigert als zodanig te bestempelen. Men heeft het in Goodwood halstarrig over "een hoog model dat geschikt is voor elk type terrein". Kom op, Rolls-Royce, wat is er mis met een coming-out als producent van SUV modellen? Iedereen doet het.
Rolls-Royce lijkt zich te wentelen in exclusiviteit, maar is dat hetzelfde als begerenswaardigheid? Met een jaaroutput van afgerond 3.000 auto’s heeft het Britse merk meer overeenkomsten met zijn landgenoot Morgan, een relikwie uit de oudheid, dan met andere prestigieuze autofabrikanten die wél weten te groeien. Porsche zal dit jaar ruim meer dan 200.000 voertuigen afleveren. Maakt dat de modellen van het merk minder aantrekkelijk? Totaal niet. Kijk maar naar wat de 911 GT2 RS aan publiciteit teweeg heeft gebracht. Maar dat is dan ook een sportwagen om je vingers bij af te likken en met een heel uniek karakter. De Phantom? Ach, dat is een variatie op het Mulsanne / Maybach thema. Meer niet. Geen wonder dan de miljonair, als het nieuw er af is, zijn schouders er over ophaalt.
Waarom toont Rolls-Royce niet meer lef? Op de in de inleiding genoemde tentoonstelling is onder andere een Phantom te zien die indertijd talloze snelheidsrecords brak. Waarom komt Rolls-Royce niet meer op die manier in het nieuws? Ik kan maar één reden verzinnen: luiheid.
Dit verwijt kan Rolls-Royce worden gemaakt, maar misschien nog wel meer moederbedrijf BMW. Waarom is Bentley onder regie van Volkswagen veel meer gaan bloeien? Fiat Chrysler Automobiles had het lef om dochter Ferrari naar de beurs te brengen. Een zeer lucratieve actie die het imago van de supersportwagen specialist op geen enkele manier heeft geschaad. Voor Geely hoeft Volvo niet alleen maar de gehoorzame dochter te zijn. Het Zweedse bedrijf heeft veel autonome ondernemingsvrijheid. Het overweegt net als Ferrari een beursgang. Hetzelfde geldt voor de Jaguar Land Rover divisie van Tata Motors.
Ja, het échte probleem zit bij BMW. Het is geen toeval dat bij dit bedrijf veel getalenteerde topmanagers zijn vertrokken omdat zij hun ei niet kwijt konden. BMW verdient heel veel respect voor de manier waarop het bedrijf zich na de bijna dood ervaring eind jaren vijftig heeft ontwikkeld, maar elk elan lijkt nu te worden dood vergaderd. Het merk schreef ook met de i3 en i8 geschiedenis, maar waar is het vervolg? BMW wordt nu links en rechts in het segment voor elektrische auto’s door de concurrentie ingehaald.
En in het topsegment voor de meest luxueuze en exclusieve auto’s is dat niet anders. Bentley zet hier de toon. Tegelijkertijd vecht de autominnende miljonair om een topproduct van Ferrari of Porsche. Waarom is dit niet bij Rolls-Royce het geval? Kom op BMW, behandel je dochter niet als een museumstuk of als de tentoonstellingscollectie maar parachuteer een merkmanager die als enige opdracht heeft het breken van records. Dan hoeft Rolls-Royce niet te teren op haar verleden, maar kan het elke modelgeneratie voor écht nieuws zorgen. (Toralt Deinum, Autointernationaal)
