Column Peter Brouwer: Ontbijten bij de dealer

Onlangs had de bluetoothverbinding in mijn reservesleutel het begeven en begaf ik mij naar mijn dealer. Die overigens inmiddels verhuisd was zonder dat ik daar erg in had.

Column Peter Brouwer: Ontbijten bij de dealer

Op de oude plek stond een triest leeg gebouw waar geen nieuw adres was te vinden en even dacht ik zonder dealer te zitten. Na een telefoontje bleek mijn dealer nog wel in dezelfde plaats te zitten, maar op een ‘betere locatie’ zoals ze het zelf noemden.

Ik werd netjes ontvangen en aan een tafel gezet waar al twee oudere dames zaten. Aardige dames die niets wisten van de techniek van de auto, maar zeer tevreden waren over het merk en de dealer. En aangezien ik met jongeman werd aangesproken was ik het al bij voorbaat met ze eens. Toen ik toch vroeg waarom ze zo tevreden waren was de eerste opmerking: "het zijn zulke aardige mensen en ze helpen je altijd zo correct." Ze wezen mij op de croissants die onder een glazen stolp stonden te wachten op de eerste ontbijtgangers. De echte boter, de lekkere jam, fruit en de heerlijke koffie die klaarstond. "Waar vind je zoiets. Ik kom hier haast voor mijn plezier hoor."

Ook de kranten en tijdschriften waren actueel. Niet de Linda’s van een jaar oud die je, als je mazzel hebt, meestal aantreft. Toen één van de grijs gepermanente dames om honing bij de thee vroeg werd het bedrijf zowat op de kop gezet om die honing voor haar te vinden.

Toen ik vroeg met welke auto’s de dames waren en wat er eigenlijk aan mankeerde kreeg ik te horen dat beiden reden met een auto uit het b-segment. Bij de één ‘rammelde er iets’ en bij de ander maakte de rem ‘zo’n schurend geluid’. Zeker zo’n rammeltje is iets waar je je als dealer behoorlijk mee in de vingers kunt snijden. Het is vaak een onbekende zoektocht die haast per definitie voor de klant te duur uitvalt. In het meest vervelende geval is het ‘rammeltje’ niet te lokaliseren of in het ergste geval niet te horen.

Ik ben er echter van overtuigd dat beide dames, ongeacht de oplossing en de hoogte van de rekening, met een goed gevoel het pad hebben verlaten. Ik overigens ook. Die croissants waren geweldig. Een schoolvoorbeeld van de klantverwachtingen overtreffen. Complimenten.

Column Peter Brouwer: Ontbijten bij de dealer - Automobielmanagement.nl

Column Peter Brouwer: Ontbijten bij de dealer

Onlangs had de bluetoothverbinding in mijn reservesleutel het begeven en begaf ik mij naar mijn dealer. Die overigens inmiddels verhuisd was zonder dat ik daar erg in had.

Column Peter Brouwer: Ontbijten bij de dealer

Op de oude plek stond een triest leeg gebouw waar geen nieuw adres was te vinden en even dacht ik zonder dealer te zitten. Na een telefoontje bleek mijn dealer nog wel in dezelfde plaats te zitten, maar op een ‘betere locatie’ zoals ze het zelf noemden.

Ik werd netjes ontvangen en aan een tafel gezet waar al twee oudere dames zaten. Aardige dames die niets wisten van de techniek van de auto, maar zeer tevreden waren over het merk en de dealer. En aangezien ik met jongeman werd aangesproken was ik het al bij voorbaat met ze eens. Toen ik toch vroeg waarom ze zo tevreden waren was de eerste opmerking: "het zijn zulke aardige mensen en ze helpen je altijd zo correct." Ze wezen mij op de croissants die onder een glazen stolp stonden te wachten op de eerste ontbijtgangers. De echte boter, de lekkere jam, fruit en de heerlijke koffie die klaarstond. "Waar vind je zoiets. Ik kom hier haast voor mijn plezier hoor."

Ook de kranten en tijdschriften waren actueel. Niet de Linda’s van een jaar oud die je, als je mazzel hebt, meestal aantreft. Toen één van de grijs gepermanente dames om honing bij de thee vroeg werd het bedrijf zowat op de kop gezet om die honing voor haar te vinden.

Toen ik vroeg met welke auto’s de dames waren en wat er eigenlijk aan mankeerde kreeg ik te horen dat beiden reden met een auto uit het b-segment. Bij de één ‘rammelde er iets’ en bij de ander maakte de rem ‘zo’n schurend geluid’. Zeker zo’n rammeltje is iets waar je je als dealer behoorlijk mee in de vingers kunt snijden. Het is vaak een onbekende zoektocht die haast per definitie voor de klant te duur uitvalt. In het meest vervelende geval is het ‘rammeltje’ niet te lokaliseren of in het ergste geval niet te horen.

Ik ben er echter van overtuigd dat beide dames, ongeacht de oplossing en de hoogte van de rekening, met een goed gevoel het pad hebben verlaten. Ik overigens ook. Die croissants waren geweldig. Een schoolvoorbeeld van de klantverwachtingen overtreffen. Complimenten.