Column Toralt Deinum: Mini en Mazda

Voor het duiden van het autonieuws kan ik het internet afstruinen, de bladen doorspitten of gewoon om mij heen kijken. Bij het schrijven van deze column heb ik gekozen voor het laatste.

Column Toralt Deinum: Mini en Mazda

In mijn directe omgeving zie ik een broer die zijn Mazda MX-5 inruilt voor een Mini Hatch en een ex die zijn Mini Clubman verwisselt voor een Mazda CX-3. Toeval? Tja, wetenschappelijk verantwoord kan je dit ‘onderzoek’ niet noemen. Maar voor een (rode) draad heb je slechts twee (meet)punten nodig. En die zijn er in dit geval.

Ik denk dat Mazda en Mini meer met elkaar gemeen hebben dan wij in eerste instantie geneigd zijn te denken. De ene is weliswaar een volumelabel en de andere een merk gespecialiseerd in premiumproducten, maar zeker voor bovengenoemde modellen geldt dat je die niet koopt voor het ruimteaanbod. Nee, een MX-5, een Mini en misschien ook wel een CX-3 koop je omdat je schakel- en stuurplezier wilt hebben.

Masamichi Kogai, de baas van Mazda, zegt het zo: "Bij ons staat de bestuurder centraal. Autorijden kan je hoofd leegmaken, maar je ook op ideeën brengen. Je kan er van ontspannen". Voor mensen die dit belangrijk vinden, maakt Mazda auto’s. Dat is onze rol". Ik kan mij goed voorstellen dat de Mini rijder zich goed kan herkennen in deze omschrijving.

Mazda kondigde eerder aan nauw te gaan samenwerken met Toyota. Dat is in de ogen van Kogai noodzakelijk omdat het merk te klein is om zelf in alle nieuwe technologieën te kunnen investeren, bijvoorbeeld waterstofauto’s. Hoewel Mazda financieel onafhankelijk blijft wordt Toyota daarmee toch een beetje het moederbedrijf.

Mini is al sinds 2001 ‘de dochter van’. Ik denk dat BMW een kritische, maar ook liefdevolle moeder is voor het Britse merk. Mini is onder haar leiding herboren en mag auto’s bouwen waarin alles draait om rijplezier. Freude am Fahren dus, maar dan op z’n Engels. Op een ander niveau werkt BMW al jaren constructief samen met Toyota. Beide ‘moeders’ kunnen het dus goed met elkaar vinden. Soort zoekt soort.

Ik denk dat Mazda, dat je een vriendin van Mini zou kunnen noemen, niet bang hoeft te zijn om óók een ‘dochter van’ te worden. Liefdevolle moeders doen wat jij zelf niet goed kan. En laten je vrij als jij jouw eigen weg wilt bewandelen. Mazda zal bij Toyota in goede handen zijn. Ik heb er vertrouwen in dat zij samen met Mini nog vele jaren zullen dingen om de gunsten van dezelfde autokoper.

Column Toralt Deinum: Mini en Mazda - Automobielmanagement.nl

Column Toralt Deinum: Mini en Mazda

Voor het duiden van het autonieuws kan ik het internet afstruinen, de bladen doorspitten of gewoon om mij heen kijken. Bij het schrijven van deze column heb ik gekozen voor het laatste.

Column Toralt Deinum: Mini en Mazda

In mijn directe omgeving zie ik een broer die zijn Mazda MX-5 inruilt voor een Mini Hatch en een ex die zijn Mini Clubman verwisselt voor een Mazda CX-3. Toeval? Tja, wetenschappelijk verantwoord kan je dit ‘onderzoek’ niet noemen. Maar voor een (rode) draad heb je slechts twee (meet)punten nodig. En die zijn er in dit geval.

Ik denk dat Mazda en Mini meer met elkaar gemeen hebben dan wij in eerste instantie geneigd zijn te denken. De ene is weliswaar een volumelabel en de andere een merk gespecialiseerd in premiumproducten, maar zeker voor bovengenoemde modellen geldt dat je die niet koopt voor het ruimteaanbod. Nee, een MX-5, een Mini en misschien ook wel een CX-3 koop je omdat je schakel- en stuurplezier wilt hebben.

Masamichi Kogai, de baas van Mazda, zegt het zo: "Bij ons staat de bestuurder centraal. Autorijden kan je hoofd leegmaken, maar je ook op ideeën brengen. Je kan er van ontspannen". Voor mensen die dit belangrijk vinden, maakt Mazda auto’s. Dat is onze rol". Ik kan mij goed voorstellen dat de Mini rijder zich goed kan herkennen in deze omschrijving.

Mazda kondigde eerder aan nauw te gaan samenwerken met Toyota. Dat is in de ogen van Kogai noodzakelijk omdat het merk te klein is om zelf in alle nieuwe technologieën te kunnen investeren, bijvoorbeeld waterstofauto’s. Hoewel Mazda financieel onafhankelijk blijft wordt Toyota daarmee toch een beetje het moederbedrijf.

Mini is al sinds 2001 ‘de dochter van’. Ik denk dat BMW een kritische, maar ook liefdevolle moeder is voor het Britse merk. Mini is onder haar leiding herboren en mag auto’s bouwen waarin alles draait om rijplezier. Freude am Fahren dus, maar dan op z’n Engels. Op een ander niveau werkt BMW al jaren constructief samen met Toyota. Beide ‘moeders’ kunnen het dus goed met elkaar vinden. Soort zoekt soort.

Ik denk dat Mazda, dat je een vriendin van Mini zou kunnen noemen, niet bang hoeft te zijn om óók een ‘dochter van’ te worden. Liefdevolle moeders doen wat jij zelf niet goed kan. En laten je vrij als jij jouw eigen weg wilt bewandelen. Mazda zal bij Toyota in goede handen zijn. Ik heb er vertrouwen in dat zij samen met Mini nog vele jaren zullen dingen om de gunsten van dezelfde autokoper.