Zetsche vertelde dat, samen met zijn financiële rechterhand Bob Uebber, bij de kwartaalcijfers die op het eerste gezicht een niet zo’n fraai beeld laten zien. Daimler – het huidige bedrijf dus – verkocht weliswaar met een recordaantal van 824.100 exemplaren negen procent meer voertuigen maar de omzet steeg met ‘slechts’ zes procent naar 40,8 miljard euro. Uit het verschil in groeipercentage zou je kunnen afleiden dat de verkoopprijs per auto lager is uitgevallen dan een jaar eerder. Verder daalde de operationele winst (EBIT) met een half miljard naar 3,5 miljard euro terwijl onder aan de streep 2,3 miljard nettowinst overbleef wat een goede 15 procent minder was dan in Q3 van 2016.
Die lagere brutowinst wordt vrijwel geheel veroorzaakt door de hoge kosten, in totaal 453 miljoen euro, voor het terugroepen van rond de drie miljoen auto’s om de sjoemelsoftware bij te stellen. Daarnaast daalde de winst echter wel degelijk ook bij bestelwagens en bussen, hoewel daar van sjoemelen – voor zover tot nu toe bekend – geen sprake is geweest. De enige divisie die beter draaide waren de vrachtwagens waarvan er ook liefst 30 procent meer werden verkocht.
De resultaten én de financiële kracht van Daimler zijn voor Zetsche echter overtuigend genoeg om een nieuwe fase in te luiden: "Nu is het het juiste moment om, vanuit een sterke uitgangspositie, te onderzoeken of we onszelf nog beter kunnen positioneren om het autotijdperk definitief en met succes van bovenaf vorm te geven: met auto’s, bestelwagens, vrachtauto’s, bussen en financiële en mobiliteitsdiensten. Wij zijn namelijk van plan om over de lange termijn die koppositie in te nemen." Zetsche beoogt met de opsplitsing de toekomstige levensvatbaarheid van de businessunits te versterken ‘zodat ze het potentieel voor groei en verdiensten op de verschillende markten beter kunnen benutten.’ Gezien de vele voorbereidingen wordt het overigens op z’n vroegst begin 2019 voordat Daimler in drie delen uiteen zal vallen.
In Duitsland worden wel vraagtekens gezet bij het project, vooral omdat Daimler daarbij de dwarsliggende bonden een baangarantie tot liefst 2030 en een miljardeninjectie in het pensioenfonds heeft gegeven. "Hoe kan je tegelijk flexibeler worden en snel reageren op de vele marktontwikkelingen en toezeggen dat er daarbij geen banen verloren mogen gaan?" vraagt het financiële Handelsblatt zich af. Daarbij komt nog dat Daimler eigenlijk tegen de stroom in roeit. In de internationale autowereld is immers nog altijd een sterke concentratie aan de gang, zie de feitelijke inlijving van Mitsubishi door Nissan en de overname van Opel door PSA. Wat moet Mercedes-Benz dat met een kleine twee miljoen auto’s per jaar niet meer dan een middelgrote speler is in dat geweld. Maar misschien speelt in het achterhoofd toch de gedachte dat Mercedes-Benz zich als zelfstandig bedrijf straks makkelijker bij een grotere speler aan zou kunnen sluiten, zeg Fiat Chrysler Automobiles dat al tijden naar partners hengelt. Zelfs een fusie met BMW zou op den duur niet uitgesloten zijn. Als dat de uiteindelijke uitkomst blijkt, dan zou Zetsche toch met de stroom mee zijn gegaan.
