50/50-betaalaanbod autodealer kost consument veel geld

Aanbiedingen in de trant van nu de helft betalen en de rest over twee jaar lijken genereus. Maar in de praktijk blijven veel mensen aan een lening hangen met een torenhoge rente.

Dat schrijft SpotsDoorzien.nl, de kritische reclamewebsite van Peter Hendriks, oud-medewerker van FEM Business. De ondertitel van zijn e-magazine is: Vliegen onder de radar van Reclamecodecommissie.

De populaire lokker in de autobranche kan inderdaad een mooie regeling zijn, betoogt Hendriks, maar er zijn valkuilen. ‘Om te beginnen is de regeling niet bedoeld om de klant een plezier te doen maar om hem over de streep te trekken. In de fase waarin het economisch herstel verkeert, heeft de consument meestal nog een duwtje nodig om te besluiten een nieuwe auto te kopen. Zo’n 50/50-actie kan de hebzucht behoorlijk aanwakkeren.’ Hij komt met een voorbeeld: Een auto kost tienduizend euro, je oude auto heeft een inruilwaarde van drieduizend euro en er staat twee mille euro op de spaarrekening. Omdat de ontbrekende vijf mille euro pas over twee jaar hoeft te worden betaald, kun je die nieuwe auto dus gewoon ophalen. Die vijf mille euro is een probleem voor later. Gewoon twee jaar het vakantiegeld opzij zetten en je bent er. Door het zo gemakkelijk te maken, wordt het moeilijker om een financieel doordacht besluit te nemen over zo’n aankoop.

 

Het probleem is volgens Hendriks dat dit terugbetalen na twee jaar er vaak niet van komt. Er zijn toch steeds weer tegenvallers die het lastig maken om genoeg geld over te houden. Na twee jaar loopt de uitsteltermijn af en zit je vast aan hoge rentebetalingen. Zo’n tien procent is zelfs bij de extreem lage rente van het moment heel gewoon. Uitgaande van het eerdere rekenvoorbeeld is dat vijfhonderd euro per jaar en dan wordt er nog niets afgelost.

 

Daar komt nog iets bij. Als de dealer aan een financieringsmaatschappij de rente betaalt over het geld dat voor twee jaar geleend moet worden, heeft hij voordeel van de verhoogde verkoop. De rentelasten ziet hij als een korting op zijn marge. In de praktijk zie je dat dealers proberen die financieringskosten terug te verdienen door de klant minder voor zijn oude auto te geven. In dat model betaalt de klant de rente via een omweg alsnog zelf. Hij realiseert zich dat alleen niet.

 

Hendriks haalt bewijs van een consument (gepubliceerd in de Telegraaf) die twintig Opel-dealers belde met de vraag of hij een betere inruilwaarde kon verwachten als hij afzag van de 50/50-regeling. Het bleek dat achttien dealers de vraag bevestigend beantwoordden.

 

Link Telegraaf-artikel

Reacties

In welke branche komen dergelijke aanbiedingen niet voor?! En onder elk dergelijk voorstel staat altijd de slogan: Geld lenen kost geld. By the way: als 18 van de 20 Opel dealers heeft aangegeven meer inruil te geven, dan hebben we dus te maken met een ‘oprecht’ dealernetwerk. Erg he?!

Geplaatst door: Hans van de Akker op

bij div fin vormen zit er voor de dealer een eigenbijdrage in. als een klant afziet van zo’n fin aktie kan hij dit dus bij zn inruil erbij krijgen.niets vreemd aan.De meeste mensen die bv een 50/50 nemen hebben t geld gewoon op de spaar rekening staan en willen rente trekken. het is gewoon een rekensommetje wat gunstiger is voor de klant, EN of hij überhaupt een financiering wilt met de papieren rompslomp voor een paar euro winst.Als je als dealer transperant bent naar je klant is er niets mis met een financierings aanbieding.Radar is een prima programma moet moet t niet groter maken dan t vaak is.

Geplaatst door: van t grote Erf op
50/50-betaalaanbod autodealer kost consument veel geld - Automobielmanagement.nl

50/50-betaalaanbod autodealer kost consument veel geld

Aanbiedingen in de trant van nu de helft betalen en de rest over twee jaar lijken genereus. Maar in de praktijk blijven veel mensen aan een lening hangen met een torenhoge rente.

Dat schrijft SpotsDoorzien.nl, de kritische reclamewebsite van Peter Hendriks, oud-medewerker van FEM Business. De ondertitel van zijn e-magazine is: Vliegen onder de radar van Reclamecodecommissie.

De populaire lokker in de autobranche kan inderdaad een mooie regeling zijn, betoogt Hendriks, maar er zijn valkuilen. ‘Om te beginnen is de regeling niet bedoeld om de klant een plezier te doen maar om hem over de streep te trekken. In de fase waarin het economisch herstel verkeert, heeft de consument meestal nog een duwtje nodig om te besluiten een nieuwe auto te kopen. Zo’n 50/50-actie kan de hebzucht behoorlijk aanwakkeren.’ Hij komt met een voorbeeld: Een auto kost tienduizend euro, je oude auto heeft een inruilwaarde van drieduizend euro en er staat twee mille euro op de spaarrekening. Omdat de ontbrekende vijf mille euro pas over twee jaar hoeft te worden betaald, kun je die nieuwe auto dus gewoon ophalen. Die vijf mille euro is een probleem voor later. Gewoon twee jaar het vakantiegeld opzij zetten en je bent er. Door het zo gemakkelijk te maken, wordt het moeilijker om een financieel doordacht besluit te nemen over zo’n aankoop.

 

Het probleem is volgens Hendriks dat dit terugbetalen na twee jaar er vaak niet van komt. Er zijn toch steeds weer tegenvallers die het lastig maken om genoeg geld over te houden. Na twee jaar loopt de uitsteltermijn af en zit je vast aan hoge rentebetalingen. Zo’n tien procent is zelfs bij de extreem lage rente van het moment heel gewoon. Uitgaande van het eerdere rekenvoorbeeld is dat vijfhonderd euro per jaar en dan wordt er nog niets afgelost.

 

Daar komt nog iets bij. Als de dealer aan een financieringsmaatschappij de rente betaalt over het geld dat voor twee jaar geleend moet worden, heeft hij voordeel van de verhoogde verkoop. De rentelasten ziet hij als een korting op zijn marge. In de praktijk zie je dat dealers proberen die financieringskosten terug te verdienen door de klant minder voor zijn oude auto te geven. In dat model betaalt de klant de rente via een omweg alsnog zelf. Hij realiseert zich dat alleen niet.

 

Hendriks haalt bewijs van een consument (gepubliceerd in de Telegraaf) die twintig Opel-dealers belde met de vraag of hij een betere inruilwaarde kon verwachten als hij afzag van de 50/50-regeling. Het bleek dat achttien dealers de vraag bevestigend beantwoordden.

 

Link Telegraaf-artikel

Reacties

In welke branche komen dergelijke aanbiedingen niet voor?! En onder elk dergelijk voorstel staat altijd de slogan: Geld lenen kost geld. By the way: als 18 van de 20 Opel dealers heeft aangegeven meer inruil te geven, dan hebben we dus te maken met een ‘oprecht’ dealernetwerk. Erg he?!

Geplaatst door: Hans van de Akker op

bij div fin vormen zit er voor de dealer een eigenbijdrage in. als een klant afziet van zo’n fin aktie kan hij dit dus bij zn inruil erbij krijgen.niets vreemd aan.De meeste mensen die bv een 50/50 nemen hebben t geld gewoon op de spaar rekening staan en willen rente trekken. het is gewoon een rekensommetje wat gunstiger is voor de klant, EN of hij überhaupt een financiering wilt met de papieren rompslomp voor een paar euro winst.Als je als dealer transperant bent naar je klant is er niets mis met een financierings aanbieding.Radar is een prima programma moet moet t niet groter maken dan t vaak is.

Geplaatst door: van t grote Erf op