Uitgangspunten bij het ontwerp waren een hoog veiligheidsniveau, gebruiksvriendelijkheid, lage onderhoudskosten, een efficiënt ingericht interieur en een zo gering mogelijke belasting van het milieu. Aan dit laatste criterium werd tegemoet gekomen door de Unicab uit te rusten met een set lithium/ion batterijen en een viertal elektromotoren die zich in de wielnaven bevinden.

De Unicab barst van de slimme vondsten. Zo is het vervoer van 2 rolstoelgebruikers geen enkel probleem. Met een uitschuifbaar paneel in de wagenbodem kan namelijk het hoogteverschil tussen straat en auto worden overbrugt. Tegen de rijrichting in kan naast de bestuurder een ‘gewone’ passagier plaats nemen. En achterin bevindt zich een 3e zitrij met 2 extra zitplekken. De 3,81 meter lange Unicab heeft hierdoor meer vervoercapaciteit dan de bovengenoemde Ford modellen, terwijl zijn ‘voetprint’ juist veel kleiner is. Dat is niet onbelangrijk in steden waar de autodichtheid per definitie erg hoog is.

Het design van de Unicab is futuristisch en in het oogspringend, maar de laatste eigenschap is juist een zegen als je een taxi zoekt. De karakteristieke kleur geel helpt natuurlijk ook. Heb je een Unicab te pakken, dan bieden een transparant beeldscherm en een head-up display informatie over de route, bezienswaardigheden en de tarieven. Voor wie dit niet kan boeien is er een internetaansluiting.

De genoemde lithium/ion accu’s halen hun voeding uit een brandstofcel en daarnaast leveren zonnecellen in het dank ook een stroombijdrage. Heeft de taxichauffeur even geen ritje, dan kan er op de standplaatsen even worden bijgeladen. Via de genoemde internetaansluiting kan hij geïnformeerd worden over een nieuwe klant. Een koppeling met het navigatiesysteem voorkomt dat er misverstanden ontstaan over de vraag waar de passagier staat te wachten en waar hij naar toe moet.
Rechts een fotoimpressie van de moderne taxi.