Onderweg betrachtte ik de mannetjes en vrouwtjes in hun Priussen, Ampera’s en ander alternatief ongeregeld en vroeg mezelf af waarom ik me zo onheus bejegend voelde door die zelfgekroonde milieu-inquisiteur. Was hij een weldoener der mensheid, een verlicht bewandelaar van het juiste pad, bewegwijzerd door GreenPeace en het IPCC? En was ik een stupide dwaler?
Nee, denk ik. De meeste schijnbare volgers van de groene brigade zijn lieden die voornamelijk zo goedkoop mogelijk willen autorijden, graag zonder enige limitering ten aanzien van hun mobiliteit. Zij willen hun leventje van vroeger – voor weinig geld onbelemmerd met de auto van hot naar haar karren – ongestoord voortzetten en als ze daarvoor een Prius of Ampera moeten rijden, dan doen ze dat gewoon. En daarna is het business as usual. Ze denken nergens meer over na, ze hebben hun plicht immers gegaan, het woordje Hybrid of Blue staat als bewijs van goed gedrag op hun auto, ze kunnen met een gerust hart helemaal vooraan in de kerk gaan zitten.
Laat dat nu precies het type mens zijn waaraan de wereld geen behoefte heeft. Met een steeds groeiende bevolking zullen we steeds meer moeten nadenken over onze mobiliteit. Moeten we echt daar en daar heen? Is het oké een sleurhut een aantal jaren heen en waar naar Spanje te trekken? Is het echt zo erg dat je nog nooit de Mille Miglia hebt gevolgd of een wereldreis hebt gemaakt? Dat zijn de vragen die we onszelf moeten stellen. Waarin je rijdt, is niet echt relevant maar hoeveel benzine en mobiliteit je consumeert, dáár zal het steeds meer over moeten gaan. Daarom zijn al die stimuleringsmaatregelen voor ‘groene auto’s’ zo’n enorme verspilling, die miljoenen hadden zo mooi ingezet kunnen worden om mensen te dwingen tot nadenken over hun mobiliteit. En nu stimuleren ze juist het tegenovergestelde, want ze worden vooral besteed aan auto’s die de illusie voeden dat je niet over mobiliteit hoeft na te denken. Als je Prius of Ampera rijdt, heb je je schuld aan de wereld in één klap afgelost, mag je anderen op hun gedrag aanspreken en mag je er zelf niet op aangesproken worden. Een faliekant verkeerde gedachte – die helaas wordt gesubsidieerd.
