Hersenhelft

Aan de BMW X6 heb ik bijzondere herinneringen. Niet omdat het de auto van mijn dromen is maar omdat ik een exemplaar had geregeld als trouwauto voor het huwelijk van mijn zus.

toralt deinum

Mede dankzij de coupéachtige suv uit München werd het de mooiste dag uit haar leven – al sluit ik niet uit dat het voor de bruidegom (formaat Wim Bosboom) achterin nogal behelpen moet zijn geweest. We zijn inmiddels zes jaar verder, het huwelijk houdt goed stand en (ook) de X6 is verkooptechnisch niet op de klippen gelopen. Boven verwachting veel suv-fans hebben aan de BMW het jawoord gegeven. Zóveel zelfs dat de Duitse fabrikant het nu aandurft om een kleinere variant op de markt te brengen onder de naam X4.
De Beierse coupéachtige suv-modellen mogen dan qua carrosserieconcept hetzelfde type auto zijn, ze zijn niet in dezelfde hersenhelft ontworpen. Toen BMW het licht in 2005 voor de X6 op groen zette, kon het geen puur rationele, in de linkerhersenhelft genomen, beslissing geweest zijn. Er was toen immers nog geen vergelijkbaar model op de markt, waarvan men de verkoopresultaten kon gebruiken als input voor haar businesscase. Men zal in München op signalen uit de rechterhersenhelft zijn afgegaan: "Met dit ontwerp zitten wij gevoelsmatig goed." Intuïtie speelde daarentegen geen enkele rol tijdens de ontwerpfase van de X4. Een kopieerapparaat, waarvan de knop op 90 procent werd gezet, was voldoende. BMW hoefde slechts een beroep te doen op de linkerhersenhelft om tot de rationele conclusie te kunnen komen dat een auto die als X6 uitstekend verkoopt, logischerwijs ook in een kleiner formaat goed te slijten moet zijn.
Daar valt, verstandelijk geredeneerd, geen speld tussen te krijgen. Maar BMW vergeet dat de X6 een succes heeft kunnen worden omdat deze suv in de rechterhersenhelft geboren is. Daar ontstaan de werkelijk unieke modellen waar de concurrentie geen antwoord op heeft. Geef je het tekenpotlood aan de linkerhersenhelft, dan is het resultaat een pragmatisch ontwerp dat zó voorstelbaar is, dat andere autobouwers er tijdig op kunnen anticiperen.
Dat is het probleem van de X4. Niet alleen BMW zelf kon bedenken hoe deze suv eruit moest zien, ook de concurrentie kon het model lang van te voren uittekenen. Zoals Porsche, die op deze manier tijdig een duidelijke benchmark voor haar superieure Macan aangereikt kreeg. Dat leert BMW dat zij, net als mensen, niet (alleen) op z’n verstand moet vertrouwen, maar ook op het gevoel. Zoals mensen die in het huwelijk treden.

 

    

 

Hersenhelft - Automobielmanagement.nl

Hersenhelft

Aan de BMW X6 heb ik bijzondere herinneringen. Niet omdat het de auto van mijn dromen is maar omdat ik een exemplaar had geregeld als trouwauto voor het huwelijk van mijn zus.

toralt deinum

Mede dankzij de coupéachtige suv uit München werd het de mooiste dag uit haar leven – al sluit ik niet uit dat het voor de bruidegom (formaat Wim Bosboom) achterin nogal behelpen moet zijn geweest. We zijn inmiddels zes jaar verder, het huwelijk houdt goed stand en (ook) de X6 is verkooptechnisch niet op de klippen gelopen. Boven verwachting veel suv-fans hebben aan de BMW het jawoord gegeven. Zóveel zelfs dat de Duitse fabrikant het nu aandurft om een kleinere variant op de markt te brengen onder de naam X4.
De Beierse coupéachtige suv-modellen mogen dan qua carrosserieconcept hetzelfde type auto zijn, ze zijn niet in dezelfde hersenhelft ontworpen. Toen BMW het licht in 2005 voor de X6 op groen zette, kon het geen puur rationele, in de linkerhersenhelft genomen, beslissing geweest zijn. Er was toen immers nog geen vergelijkbaar model op de markt, waarvan men de verkoopresultaten kon gebruiken als input voor haar businesscase. Men zal in München op signalen uit de rechterhersenhelft zijn afgegaan: "Met dit ontwerp zitten wij gevoelsmatig goed." Intuïtie speelde daarentegen geen enkele rol tijdens de ontwerpfase van de X4. Een kopieerapparaat, waarvan de knop op 90 procent werd gezet, was voldoende. BMW hoefde slechts een beroep te doen op de linkerhersenhelft om tot de rationele conclusie te kunnen komen dat een auto die als X6 uitstekend verkoopt, logischerwijs ook in een kleiner formaat goed te slijten moet zijn.
Daar valt, verstandelijk geredeneerd, geen speld tussen te krijgen. Maar BMW vergeet dat de X6 een succes heeft kunnen worden omdat deze suv in de rechterhersenhelft geboren is. Daar ontstaan de werkelijk unieke modellen waar de concurrentie geen antwoord op heeft. Geef je het tekenpotlood aan de linkerhersenhelft, dan is het resultaat een pragmatisch ontwerp dat zó voorstelbaar is, dat andere autobouwers er tijdig op kunnen anticiperen.
Dat is het probleem van de X4. Niet alleen BMW zelf kon bedenken hoe deze suv eruit moest zien, ook de concurrentie kon het model lang van te voren uittekenen. Zoals Porsche, die op deze manier tijdig een duidelijke benchmark voor haar superieure Macan aangereikt kreeg. Dat leert BMW dat zij, net als mensen, niet (alleen) op z’n verstand moet vertrouwen, maar ook op het gevoel. Zoals mensen die in het huwelijk treden.