En nu heeft ook Jaguar zich bij hen gevoegd: het gaat Jaguars restaureren, onderdelen fabriceren en auto’s op originaliteit beoordelen. Om te laten zien dat het geen geintje is, heeft Jaguar een enorme collectie Britse klassiekers opgekocht, waaronder dik honderd oude Jags. En als bewijs van vakmanschap is Jaguar begonnen met de bouw van zes replica’s van de legendarische Jaguar E-type Lightweight. Dat heeft mij danig in verwarring gebracht, want hoe kun je Jaguars van anderen op gebrek aan originaliteit afkeuren terwijl je zelf replica’s bouwt? Maar, het is goed dat fabrikanten zich om hun erfgoed bekommeren – er valt nog wat mee te verdienen ook.
Als er overigens één autofabrikant is geweest die juist niet om historie gaf, is het Henry Ford. "We leven in het heden en de enige historie die er toe doet, is de historie die we vandaag maken", aldus de grote leider van toen. En Henry kan tevreden zijn want Ford heeft onlangs nieuwe geschiedenis geschreven door een deal te sluiten met een grote horecaondernemer voor het openen van een restaurantketen in de VS onder de naam Ford’s Garage. Het eerste etablissement is in 2012 als proef geopend in Fort Myers en dat was zo succesvol dat er twee meer zijn geopend. Er zullen er – nu de deal rond is – nog vele volgen. Alle Ford’s Garages zullen de sfeer uitademen van een tankstation annex Ford-garage uit de jaren twintig. Als er geen oude T-Ford voor de deur staat, hangt er wel een boven de bar. Je kunt er kiezen uit gerechten als Edsel’s Hot Pretzels, Firestone’s Shrimps, Piston Rings (gefrituurde uienringen), The Low Carb-Uretor (caloriearme salade) en een T-Bird (scharrelkip). Ik heb wat gefantaseerd over namen voor gerechten, in het geval Ford’s Garage ook naar Europa mocht komen, maar ik ben niet veel verder gekomen dan Krokante RS Cosworth Kroketten en Geflambeerde Escort Bieflapjes. Mochten andere fabrikanten het voorbeeld ooit volgen dan zie ik wel een toekomst voor Opel Diplomat Buikspek en Carrera RS Raspatat.
De relatie tussen Ford en het restaurantwezen bestaat al lang, las ik op het menu van een Ford’s Garage. Henry bracht ooit een bezoek aan een vriend in Chicago, die daar een slachthuis had geopend waar, u raadt het al, aan de lopende band koeien werden geslacht. Dat bracht Henry op een idee. Het belangrijkst gerecht op de kaart van de Ford’s Garages is Ford’s Signature. Dat is de hamburger zoals Henry Ford hem placht te eten – of beter gezegd, dácht te eten. Toen ooit iemand Henry Ford vroeg wat hij het allerlekkerste eten vond, zei hij dat er niets boven een gewone hamburger ging uit de fabriekscafetaria. Hij wist niet dat de koks daar snel een filet mignon door de gehaktmolen haalden als ze hoorden dat Henry eraan kwam voor een ‘burger’.
Zo lust ik er ook wel een.
