Alfa Giulia wezensvreemd

In Amsterdam hoor ik steeds vaker gemopper over de toeristendrukte. De omschrijving ‘Venetië van het Noorden’ komt dan ook niet uit de lucht vallen.

Toralt Deinum - Alfa Romeo - Giulia

De verwachting is dat de hoeveelheid toeristen die in onze hoofdstad komt recreëren de komende jaren alleen nog maar verder zal toenemen. Het bedrijfsleven speelt daar op in door steeds meer hotels te bouwen;  ogisch want al die rijke Chinezen en Amerikanen zorgen voor eurotekens in hun ogen. Maar wat schiet de lokale bevolking op van deze knieval voor de mondiale toerist?
Een soortgelijk gevoel heb ik bij de Alfa Romeo Giulia. Moederbedrijf Fiat Chrysler Automobiles (FCA) signaleert steeds meer rijke Chinezen en Amerikanen en speelt daar op in met een kloeke sedan. Daarmee wil men het hart van de mondiale autoconsument gaan veroveren. Dat het topmodel meer dan 300 km/u kan halen, zal de verkopen ongetwijfeld goed doen maar wat heeft de lokale bevolking (anders gezegd: de Italiaanse autoconsument) daar aan? Zelfs de viercilinder-uitvoeringen zullen te duur zijn.
Dat FCA desondanks denkt dat de Giulia de basis dient te vormen voor de wederopstanding van Alfa Romeo, komt doordat het bedrijf is verblind door het succes van de BMW 3-serie. Die Duitser wil men in Italië nu van repliek dienen. Maar FCA vergeet dat die 3-Serie perfect aansluit op de vraag op de thuismarkt van BMW –  in Duitsland heeft men het liefst een C- of D-segment model. In Italië is de marktsituatie totaal anders: daar verdringen A- en B-segmentmodellen zich om de toppositie.
Een stevige thuisbasis is essentieel om succesvol exportmarkten te kunnen aanvallen. Ontbreekt een gezonde vraag in eigen land, dan krijg je wezensvreemde modellen als de Mercedes R-klasse en Volkswagen Phaeton. Volgens mij is de 3-Serie niet in de laatste plaats zo succesvol omdat de eigen werknemers van BMW hem ook kunnen kopen – en daarmee continu voor feedback zorgen. Dat was ook de reden waarom Britse sportwagens na de oorlog zo populair waren: ze waren ontworpen voor de eigen kronkelige landweggetjes.
Alfa Romeo heeft alleen bestaansrecht als het merk een auto ontwerpt die de Italianen zélf kunnen kopen. Een model die het beste van MiTo en Giulietta combineert: circa vier meter lang, vijf deuren en voor het topmodel de 240 pk sterke 1750 TBi motor.
Als u nu zegt: "Hé, jij hebt het over de spirituele opvolger van de Lancia Delta HF", dan zeg ik dat dat klopt.  

Reacties

Eens! Wil Alfa klanten bij BMW weghalen? Een een kopie-BMW-DNA? Dan liever een echte BMW. Echt Alfa Romeo DNA zou klanten trekken die bewust voor Alfa kiezen. Wellicht krijgt dit eens zo onderscheidende merk dan weer vaste klanten. Moeten ze niet steeds de stekker uit de productie trekken voordat er een opvolger klaar staat. Deze Giulia is ok, maar niet meer onderscheidend dan een Lexus, Jaguar of Huyndai. Dat wordt dus weer een zware dobber. Zagen we niet eerder dit tromgeroffel, bij de voorgangers 155, 156 en 159? Aan (vermeend) zelfvertrouwen geen gebrek; aan zelfkennis en inzicht helaas wel. En al keren ben ik er zelf in getuind en van mijn stoel gevallen van de slechte kwaliteit en enorme afschrijvingen. In Italie zelf en Europa is het vertrouwen weg. Veel succes toegewenst Alfa Romeo op uw nieuwe marktgebieden….op zoek naar nieuwe vriendjes…

Geplaatst door: J. Schoenmaker op
Alfa Giulia wezensvreemd - Automobielmanagement.nl

Alfa Giulia wezensvreemd

In Amsterdam hoor ik steeds vaker gemopper over de toeristendrukte. De omschrijving ‘Venetië van het Noorden’ komt dan ook niet uit de lucht vallen.

Toralt Deinum - Alfa Romeo - Giulia

De verwachting is dat de hoeveelheid toeristen die in onze hoofdstad komt recreëren de komende jaren alleen nog maar verder zal toenemen. Het bedrijfsleven speelt daar op in door steeds meer hotels te bouwen;  ogisch want al die rijke Chinezen en Amerikanen zorgen voor eurotekens in hun ogen. Maar wat schiet de lokale bevolking op van deze knieval voor de mondiale toerist?
Een soortgelijk gevoel heb ik bij de Alfa Romeo Giulia. Moederbedrijf Fiat Chrysler Automobiles (FCA) signaleert steeds meer rijke Chinezen en Amerikanen en speelt daar op in met een kloeke sedan. Daarmee wil men het hart van de mondiale autoconsument gaan veroveren. Dat het topmodel meer dan 300 km/u kan halen, zal de verkopen ongetwijfeld goed doen maar wat heeft de lokale bevolking (anders gezegd: de Italiaanse autoconsument) daar aan? Zelfs de viercilinder-uitvoeringen zullen te duur zijn.
Dat FCA desondanks denkt dat de Giulia de basis dient te vormen voor de wederopstanding van Alfa Romeo, komt doordat het bedrijf is verblind door het succes van de BMW 3-serie. Die Duitser wil men in Italië nu van repliek dienen. Maar FCA vergeet dat die 3-Serie perfect aansluit op de vraag op de thuismarkt van BMW –  in Duitsland heeft men het liefst een C- of D-segment model. In Italië is de marktsituatie totaal anders: daar verdringen A- en B-segmentmodellen zich om de toppositie.
Een stevige thuisbasis is essentieel om succesvol exportmarkten te kunnen aanvallen. Ontbreekt een gezonde vraag in eigen land, dan krijg je wezensvreemde modellen als de Mercedes R-klasse en Volkswagen Phaeton. Volgens mij is de 3-Serie niet in de laatste plaats zo succesvol omdat de eigen werknemers van BMW hem ook kunnen kopen – en daarmee continu voor feedback zorgen. Dat was ook de reden waarom Britse sportwagens na de oorlog zo populair waren: ze waren ontworpen voor de eigen kronkelige landweggetjes.
Alfa Romeo heeft alleen bestaansrecht als het merk een auto ontwerpt die de Italianen zélf kunnen kopen. Een model die het beste van MiTo en Giulietta combineert: circa vier meter lang, vijf deuren en voor het topmodel de 240 pk sterke 1750 TBi motor.
Als u nu zegt: "Hé, jij hebt het over de spirituele opvolger van de Lancia Delta HF", dan zeg ik dat dat klopt.  

Reacties

Eens! Wil Alfa klanten bij BMW weghalen? Een een kopie-BMW-DNA? Dan liever een echte BMW. Echt Alfa Romeo DNA zou klanten trekken die bewust voor Alfa kiezen. Wellicht krijgt dit eens zo onderscheidende merk dan weer vaste klanten. Moeten ze niet steeds de stekker uit de productie trekken voordat er een opvolger klaar staat. Deze Giulia is ok, maar niet meer onderscheidend dan een Lexus, Jaguar of Huyndai. Dat wordt dus weer een zware dobber. Zagen we niet eerder dit tromgeroffel, bij de voorgangers 155, 156 en 159? Aan (vermeend) zelfvertrouwen geen gebrek; aan zelfkennis en inzicht helaas wel. En al keren ben ik er zelf in getuind en van mijn stoel gevallen van de slechte kwaliteit en enorme afschrijvingen. In Italie zelf en Europa is het vertrouwen weg. Veel succes toegewenst Alfa Romeo op uw nieuwe marktgebieden….op zoek naar nieuwe vriendjes…

Geplaatst door: J. Schoenmaker op