Eén dag werd dit beeld onderbroken door een Peugeot. Mijn opa was dealer van dit merk en één van zijn andere zoons, die in de zaak meehielp, ging trouwen. Wat was er leuker om in een hele stoet Peugeot-modellen naar de locatie van de plechtigheid te rijden? Mijn vader kreeg de sleutels van een 404, in 1974 een relatief smal model. Voor het eerst zag ik mijn ouders schouder aan schouder zitten. Dat ik dit beeld heb onthouden, is denk ik veelzeggend.

In 1979 nam een andere zoon van mijn opa de zaak over. Hij had blijkbaar weinig vertrouwen meer in het toen inderdaad grieperige Peugeot en solliciteerde met succes naar het dealerschap van Opel. Dat was een hele promotie want het merk met het bliksemlogo was toen met afstand marktleider in Nederland en had een reputatie die, net als de modellen, niet stuk leek te krijgen.

Dus wel. In de jaren negentig begon de afkalving en voor mijn oom werd zijn dealerschap van een lust een last. Al kwam dat ook omdat zijn zoon, de beoogde opvolger (maar ook de beruchte derde generatie), om begrijpelijke redenen niet goed lag bij de importeur. Met hangen en wurgen wist hij zijn zaak in 2016 te verkopen. Aan een stel frisse ondernemers die juist de afgelopen jaren goede zaken hadden gedaan met hun Peugeot-dealerschap. Daarmee was de cirkel weer rond.

Ook op internationaal niveau moet Opel nu zijn meerdere erkennen in Peugeot. Onder regie van PSA resteert voor de Duitsers slechts een bijrol. Peugeot heeft het privilege het Franse alternatief voor Volkswagen te mogen worden. Opel is bijzaak.

Toch denk ik dat dit merk een mooie toekomst kan hebben als PSA het rechtstreeks tegenover Skoda positioneert. No-nonsense en zonder fratsen. Zoals het populairste Opel model ooit in Nederland, de Kadett B. Zijn kofferbak was in vergelijking met de concurrentie indertijd net zo ruim als de bagageruimte van de Octavia nu is. Dus Carlos Tavares: als je slim bent, volg je voor Opel de Skoda rijder.