Column Ton Roks: Supercoupé

Ik heb een zwakke plek voor de Maybach 6, die bijna zes meter lange supercoupé die Mercedes op de Mondiale in Parijs heeft getoond.

Column Ton Roks: Supercoupé

Toen ik de Maybach 6 in Parijs in het echt zag, werd ik er heel blij van. Eindelijk, na jááren, heeft Mercedes gesnapt wat het met Maybach aan moet. BMW wist van meet af aan welke weg het moest inslaan met Rolls-Royce en heeft meteen de daad bij het woord gevoegd. Bij Volkswagen had men aardig goed in de smiezen in welke richting de neus van Bentley te manoeuvreren, alhoewel het nog steeds geen sedan heeft weten te produceren die het qua schoonheid naast een Arnage kan staan. De herrijzenis van Maybach, onder regie van Das Haus, was echter een historische flop.

De nieuwe Maybach’s van Mercedes waren zwaar teleurstellende auto’s. Ik heb er diverse keren mee rondom een kerk gereden en qua belevenis hadden deze superluxe straatjachten niets meer te bieden dan een Mercedes S-klasse, die voor verwende lui een beetje extra was opgedirkt. Ze zagen er bovendien niet uit, dat was wel het allerergste. Het waren slechte reïncarnaties van Maybach en in historisch opzicht ook bijzonder matige Mercedessen.

Das Haus had prima kunnen weten hoe het wel had gemoeten: in een ver verleden heeft het nota bene met de grote 600 op sublieme wijze laten zien hoe een royal class sedan voor de ultrarijken eruit moet zien.

Ik weet niet of Mercedes serieuze plannen heeft die volledig elektrische nieuwe Maybach te bouwen. Ik hoop van wel, niet omdat het geld in mijn broekzakken brandt, maar omdat het zo’n geweldige demonstratie van lef is. Het is een auto in de stijl van de film The Great Gatsby, het is een nieuwe Duesenberg, een moderne Bugatti Type 57SC Atlantic, een opvolger van de Bugatti Royale, een nieuwe Autobahnkurier, het is een schitterende machine die alle grenzen van koetswerkbouw doorbreekt.
Mercedes heeft die grensverleggende auto gebouwd. De Maybach 6 Coupé is zo imposant en brutaal mooi dat er dranghekken neergezet zullen moeten worden als hij ergens geparkeerd wordt. Hij heeft geen speciale sleutels, superbanden en een stilgelegd vliegveld nodig om te laten zien wat hij kan, want datgene dat hij goed kan, kan hij altijd: schaamteloos uitbundig (mooi) zijn.

Eindelijk heeft een fabrikant het aangedurfd de uitersten grenzen van de koetswerkbouw op te zoeken. Ik hoop dat er genoeg rijke mensen zijn die zo’n Maybach willen en Mercedes overhalen. Wellicht is daar niet eens zo veel aandrang voor nodig. Rolls-Royce en Bentley hebben in het allerhoogste segment namelijk al jaren het rijk alleen.

Maybach 

Column Ton Roks: Supercoupé - Automobielmanagement.nl

Column Ton Roks: Supercoupé

Ik heb een zwakke plek voor de Maybach 6, die bijna zes meter lange supercoupé die Mercedes op de Mondiale in Parijs heeft getoond.

Column Ton Roks: Supercoupé

Toen ik de Maybach 6 in Parijs in het echt zag, werd ik er heel blij van. Eindelijk, na jááren, heeft Mercedes gesnapt wat het met Maybach aan moet. BMW wist van meet af aan welke weg het moest inslaan met Rolls-Royce en heeft meteen de daad bij het woord gevoegd. Bij Volkswagen had men aardig goed in de smiezen in welke richting de neus van Bentley te manoeuvreren, alhoewel het nog steeds geen sedan heeft weten te produceren die het qua schoonheid naast een Arnage kan staan. De herrijzenis van Maybach, onder regie van Das Haus, was echter een historische flop.

De nieuwe Maybach’s van Mercedes waren zwaar teleurstellende auto’s. Ik heb er diverse keren mee rondom een kerk gereden en qua belevenis hadden deze superluxe straatjachten niets meer te bieden dan een Mercedes S-klasse, die voor verwende lui een beetje extra was opgedirkt. Ze zagen er bovendien niet uit, dat was wel het allerergste. Het waren slechte reïncarnaties van Maybach en in historisch opzicht ook bijzonder matige Mercedessen.

Das Haus had prima kunnen weten hoe het wel had gemoeten: in een ver verleden heeft het nota bene met de grote 600 op sublieme wijze laten zien hoe een royal class sedan voor de ultrarijken eruit moet zien.

Ik weet niet of Mercedes serieuze plannen heeft die volledig elektrische nieuwe Maybach te bouwen. Ik hoop van wel, niet omdat het geld in mijn broekzakken brandt, maar omdat het zo’n geweldige demonstratie van lef is. Het is een auto in de stijl van de film The Great Gatsby, het is een nieuwe Duesenberg, een moderne Bugatti Type 57SC Atlantic, een opvolger van de Bugatti Royale, een nieuwe Autobahnkurier, het is een schitterende machine die alle grenzen van koetswerkbouw doorbreekt.
Mercedes heeft die grensverleggende auto gebouwd. De Maybach 6 Coupé is zo imposant en brutaal mooi dat er dranghekken neergezet zullen moeten worden als hij ergens geparkeerd wordt. Hij heeft geen speciale sleutels, superbanden en een stilgelegd vliegveld nodig om te laten zien wat hij kan, want datgene dat hij goed kan, kan hij altijd: schaamteloos uitbundig (mooi) zijn.

Eindelijk heeft een fabrikant het aangedurfd de uitersten grenzen van de koetswerkbouw op te zoeken. Ik hoop dat er genoeg rijke mensen zijn die zo’n Maybach willen en Mercedes overhalen. Wellicht is daar niet eens zo veel aandrang voor nodig. Rolls-Royce en Bentley hebben in het allerhoogste segment namelijk al jaren het rijk alleen.

Maybach