Zonder goede handelsverdragen staat het voortbestaan van diverse fabrieken, met name die van de volumemerken, op het spel. Maar het terugtrekken in de eigen schulp betekent ook dat de Engelsen weer kunnen gaan doen waar zij goed in zijn: doormodderen. Ook met auto’s.

Het beroemdste Britse doormodder automerk is Morgan. Daar lijkt de tijd echt al decennialang te hebben stilgestaan, de introductie van moderne motoren ten spijt. Maar Caterham is eigenlijk een variatie op hetzelfde thema. En is Lotus niet eigenlijk ook een doormodder automerk? De Elise is alweer bijna 22 jaar oud en de Evora mag volgend jaar 10 kaarsjes uitblazen. Aston Martin heeft 13 jaar nodig gehad om de overstap van de DB9 (en al zijn nazaten) naar een volkomen nieuwe generatie sportwagen te kunnen maken.

Vroeger waren er veel meer doormoddermodellen. De Austin Seven bijvoorbeeld, die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw verkooptechnisch onverwoestbaar was. Of aan de andere kant van het spectrum de Rolls-Royce Silver Ghost. Met daar tussenin het hele repertoire van Reliant (zowel de driewielers als de Scimitar GTE).

Maar hoorden dergelijke auto’s niet bij de tijdsgeest? En is de Porsche 911 feitelijk niet óók een doormoddermodel? De grens tussen ‘doormodderen’ en ‘evolutie’ lijkt flinterdun. Maar de laatste kwalificatie is alleen van toepassing op auto’s die bewezen succesvol zijn en waaraan je alleen behoedzaam wilt sleutelen om de verkooppret niet te bederven. De Porsche 911 valt in de categorie. Lotus daarentegen lijkt de financiële slagkracht te ontbreken om nog dit decennium een compleet nieuwe sportwagen te introduceren.

Als je door moet modderen, kan je niet al te veel illusies maken, maar de Britten lijken daar niet mee te zitten. Zij zouden de klassieke Land Rover gretig zijn blijven kopen, als internationale emissie- en veiligheidseisen dat juridisch niet onmogelijk hadden gemaakt. Als de Brexit straks een feit is, is er weer meer ruimte voor eigenzinnigheid.

Bij een grotere hobbel voor export richting het vaste land van Europa zal de kwantiteit van de Britse auto-industrie onder druk komen te staan, maar niet de kwaliteit. Als er straks weer meer ruimte voor eigenzinnigheid is, kan er ook meer geïmproviseerd worden, met alle creatieve oplossingen van dien. Reden voor jaloezie? Nee, wij hebben gelukkig Donkervoort.