‘In 2009 kregen de we de unieke kans om Saab over te nemen van General Motors. Helaas moesten we ons na veel werk op het laatste moment terugtrekken. De andere partijen waren nog niet klaar voor de verkoop. Hierdoor duurde het proces te lang en werd het risico te groot.’ In juni 2009 werd bekend dat de Zweedse regering al bezig was met het regelen van staatsleningen voor Saab zodat het later geld kon lenen bij de Europese Centrale bank (EIB).

Uiteindelijk, in januari 2010, ging Saab naar Spyker.

‘Veel mensen begrijpen niet hoe een bedrijf dat vijftien auto’s per jaar maakt een bedrijf als Saab succesvol denkt te kunnen maken’, blikt Christian von Koenigsegg terug. ‘Diezelfde mensen geloofden tien jaar geleden ook niet dat ik zonder enige ervaring een Zweeds supercarmerk kon beginnen. Maar wij doen het, we verdienen geld en verkopen auto’s. Ik geloof erin dat dingen die onmogelijk lijken, vaak tóch mogelijk zijn.’

De automaker begon op zijn 19e met een vriend een handelsmaatschappij. ‘We handelden echt in van alles: van ingevroren kip tot potloden. Na een paar jaar besefte ik dat ik niet alleen wilde handelen, ik wilde echt iets creëren. Van jongs af aan tekende ik al auto’s en ik was ervan overtuigd dat ik een interessante auto kon maken.’ In 2000 presenteerde hij een preproductiemodel op de autobeurs in Parijs. Een paar uur na de introductie was de eerste bestelling binnen. Twee jaar later kwam de eerste eigenaar van een Koenigsegg zijn auto ophalen.

Hij kreeg ook tegenslag. ‘In 2003, toen de productie net helemaal stond, brandde ons bedrijfspand op een zaterdag tot de grond toe af. Een aantal medewerkers dat in de buurt woonde, redde tweederde van de inventaris. De timing van de brand was vreselijk: we hadden net alles op de rit. Maar het liet ook zien dat we niet makkelijk te stoppen waren, want een paar weken later hervatten we de productie in een oude straaljagerloods.’

Christian von Koenigsegg heeft na de mislukte overname toch een Saab besteld.