De Duitse fabrikanten Audi, BMW, Ford, Mercedes en Volkswagen hebben met 33 auto’s verreweg het grootste aandeel. Als we Seat, Skoda en Mini voor het gemak ook Duits noemen, zijn het er zelf veertig. Aan de andere kant staan maar acht Franse auto’s en twaalf Japanse auto’s in de lijst. De eerste Japanner, de Toyota Avensis, vinden we op de 23^ste plek, de eerste Italiaan, de Fiat Grande Punto, op de 27^ste plek. Maar in de top wordt het nog veel duidelijker: in de toptien staan négen Duitse auto’s en één Franse. De dappere Peugeot 207 behaalde namelijk een respectabele vijfde plaats.

Vierde werd de BMW 3-serie, derde de VW Passat, tweede de Ford S-Max en eerste de Audi A6. Toen wij op de laatste juryvergadering deze topvijf overhandigd kregen, zijn we eigenlijk allemaal geschrokken. Hoe kon dat nu? Twee jaar geleden hadden we de A6 ook al gekozen en niemand had er op gerekend. Een hele discussie ontspon zich maar bottom line is dat niemand van ons zich bij het toekennen van zijn cijfers heeft gerealiseerd hoe hoog de A6 over de hele breedte scoort. De auto staat in maar één beoordelingscategorie op de eerste plaats en in alle andere beoordelingscategorieën komt hij niet in de topdrie voor. Maar hij sprokkelt ongemerkt zoveel punten bijeen bij zoveel juryleden dat hij per saldo wint. En dat móet dan ook omdat hij gewoon de beste is. De Audi is de kampioen van de regelmaat, elke generatie ziet er goed uit en een oudere versie blijft aantrekkelijk. En het is zoals een van ons het zei: "Je kunt een auto niet níet laten winnen omdat hij toevallig de beste is."

Over de merkorganisatie is natuurlijk gesproken, de laatste prijsverlagingstunt van VW nog in het geheugen, maar de perceptie van bot en arrogant van enkele jaren geleden bestaat toch niet meer. Dat betekent niet dat Pon nu ineens als mak wordt gekwalificeerd, maar eerder als zelfverzekerd. Dat kan men ook zijn want Pon heeft de kwaliteit van zijn VW-merken enorm mee. Vooral voor de manier waarop het merk Audi aan zijn kwaliteit en zijn imago heeft gewerkt, bestaat veel respect.

En Ford is een serieus zakenautomerk geworden dankzij goede aantrekkelijke auto’s voor redelijke prijzen. Vorig jaar heeft Ford gewonnen met de Focus  – en overigens ook nog met de Transit bij de Bestelauto van het Jaar. Nu eindigt Ford héél dicht bij de hoofdprijs met een tweede plek voor de S-Max. Een geweldige auto, een vondst qua model waarvan het zakelijke imago veel beter is dan van al die ‘busjes’. Ford heeft een mooi gamma maar de levertijden zijn slecht. De Mondeo, die overigens niet verder kwam dan een zevende plaats, kampt met enorme leveringsproblemen. Van de BMW 3-serie is niet meer op te merken dan dat het een constante factor is in de zakelijke wereld met een goede merkorganisatie. Het model is nu wat verouderd, biedt te weinig ruimte en is aan vernieuwing toe. Vermeldenswaardig is wel dat het de enige auto van de lijst is met een A-milieulabel. Dat telt ook bij de jurering want sinds vorig jaar hanteert de jury een strafpuntensysteem: hoe roder het milieulabel, hoe meer puntenaftrek.

Een paar jaar geleden leken Renault en Peugeot definitief doorgebroken te zijn, deze jury heeft daar ook stellig in geloofd, maar het succes blijkt geen stand te houden. Onvoldoende kwaliteit, te trendgevoelig, zegt u het maar. Peugeot heeft de kwaliteitsproblemen nu onder controle, Renault doet er alles aan maar de jury schat de kansen van bijvoorbeeld de nieuwe Laguna niet hoog in. Ook Toyota lukt het maar niet. Al jaren denkt deze jury dat een vaste plek in de topvijf voor Toyota terecht is, te meer omdat de merkorganisatie hoog wordt aangeslagen. Vorig jaar kwam de Avensis in de buurt met een dertiende plaats maar inmiddels is die auto alweer te oud om potten te kunnen breken. De Auris scoort zakelijk niet goed maar de volgende generatie Avensis, die qua vormgeving een grote verbetering zal zijn, kan echt een hit worden.

Last but not least: als we de onderverdeling in voertuigsegmenten A tot en met K bekijken, hebben we dus negen klassewinnaars. Op die manier bekeken won twee keer een Audi, twee keer een Ford, één keer een Peugeot, één keer een Mercedes, één keer een Volvo, één keer een Volkswagen en, last but not least, één keer een Fiat! In het segment A werd namelijk de sympathieke Panda winnaar door de Volkswagen Fox te verslaan, met name op de verhouding tussen de aanschafwaarde en de kilometerkostprijs. De Panda scoort op dat vlak heel erg goed.

De zakelijke automarkt is traditioneel, dat woord kun je gebruiken. Het is een extreem ingewikkeld samenspel van kwaliteit en van perceptie van kwaliteit. Het gaat om imago en merkbeleving, om trends en vormgeving, om prijzen en restwaarden waarin de klant vernieuwing wil maar ook zekerheid. Audi beheerst dit spel buitengewoon goed: de A6 wint de titel Zakenauto van het Jaar 2008.

Wij feliciteren Pon en zijn dealerorganisatie van harte met dit geweldige resultaat.