De baten in de vorm van voorkomen autodiefstallen blijken minstens drie keer zo hoog als de kosten van het inbouwen van de diefstalbeveiliging. Dit blijkt uit onderzoek van economen Jan van Ours en Ben Vollaard van Tilburg University.

Sinds 1998 is iedere in de Europese Unie nieuwverkochte personenauto verplicht uitgerust met een elektronische startonderbreker. De startonderbreker maakt het moeilijk een auto te stelen zonder dat de sleutel in het contact zit. Door deze verplichting is het aandeel auto’s in Nederland met een elektronische startonderbreker snel gestegen, van bijna nihil in de eerste helft van de jaren negentig tot circa 95 procent nu.

Het onderzoek laat zien dat het voorschrijven van een eenvoudige preventiemaatregel de criminaliteit spectaculair en tegelijk kosteneffectief kan verlagen. Overheidsregulering kan hier een nuttige rol vervullen: uit eerder onderzoek blijkt dat mensen zelf vaak onvoldoende anticiperen op het diefstalrisico.

Het effect van de startonderbreker is het grootst voor relatief kleine en goedkope auto’s uit het A- en B-segment. Het gaat om een daling in het diefstalrisico van meer dan 70 procent. Het autodiefstalrisico was al relatief laag in dit segment en is door de startonderbreker tot bijna nihil gereduceerd.

Voor grotere en duurdere auto’s is het effect kleiner. In het relatief diefstalgevoelige E-segment is de daling in het diefstalrisico niet meer dan 20 procent. In de duurdere segmenten zijn meer professionele daders actief die moeilijker zijn tegen te houden.

De onderzoekers berekenen dat het voorkomen van één autodiefstal ongeveer 1.500 euro kost. Dit betekent dat 30 auto’s moeten worden uitgerust met een startonderbreker van circa 50 euro om één autodiefstal te compenseren. Bovengenoemde verschuiving van diefstal naar oudere auto’s is bij deze berekening meegenomen. De maatschappelijke baten van het voorkomen van één autodiefstal worden geschat op een ten minste drie keer zo hoog bedrag. De baten van deze maatregel overtreffen de kosten dus duidelijk.