Dat deed me denken aan Asimo, de robot van Honda. Dit voorjaar, op de salon van Genève, stond ik helemaal vooraan bij de stand waar men een demonstratie hield van wat de kleine Honda-man allemaal in zijn marsje heeft. En dat was veel, zelf rennen kon-ie.

Omdat hij zo hard liep, moest ik razendsnel de camera met hem meebewegen. Bijna alles is door de snelle bewegingen dan ook onscherp, ook Asimo’s armpjes en beentjes want om zo hard te rennen is de bewegingfrequentie ervan bij zo’n dwerg natuurlijk hoog.

Zo niet zijn hoofd. Het kunstkereltje is zo knap geprogrammeerd dat hij zijn hoofd tijdens het rennen stil kan houden, zoals de loop van een tank in het ruwste terrein. Het was een heel apart gezicht, zo’n bijna echt mensje. Aandoenlijk ook, want ik betrapte me erop dat ik naar hem zwaaide en ook nog hardop tot ziens tegen hem zei.

En je kunt er ook zo een vrouwtje van maken.

[Henk Heuvelman]