Weer een stap verder dus in de bewustwording van deze ongemakkelijke waarheid. Ik moest aan het verhaal terugdenken toen ik over de Geneefse wandelpaden liep. De sfeer is namelijk ook daar aan het veranderen. Nog steeds de bonte rij exotische merken en modellen, Zwitserland is nu eenmaal een vreemd en rijk land, maar verder prevaleert vooral zakelijkheid. De presentaties zijn minder uitbundig dan voorheen, de stands minder glamourous, zelfs de catering is kariger dan ooit. Er is zwaar weer aanstaande. Want dat is het noodlot van deze sector: ze moet eerst haar eigen paard van Troje bouwen, om daarna door datzelfde beest verslagen te worden. De tegenzin waarmee de fabrikanten hun elektrische modellen tentoonstellen, is haast voelbaar. Anders dan veel media ons willen doen geloven, valt het aantal EV’s nog erg tegen. De meeste merken hebben de komende drie jaren nog helemaal niets betaalbaars in het schap liggen. De consument wacht het dus allemaal rustig af. En zoals we allemaal weten: een afwachtende consument gaat op z’n handen zitten, doet niets. Geen nieuwe auto, geen al te grote onderhoudsinvesteringen. Gewoon uitzitten. Het mechanisme van de self fulfilling prophecy doet hier z’n werk.

Terug naar het artikel. Een econoom van ING wil de trekker wel overhalen. Want motorolie en deels ook onderdelen, het is straks allemaal niet meer nodig, is zijn oordeel. Weg winstpakkers. En als er dan al een auto gekocht wordt, zal dat steeds vaker rechtstreeks bij de fabrikant zijn. Dat maakt niet alleen de werkplaats steeds stiller, maar ook de showroom. En als er dan toch een auto in die werkplaats verzeild raakt, blijkt-ie behoorlijk gecompliceerd te zijn. De universeel moet dan te rade bij de dealer. Geen al te fijne situatie, erkent ook een zegsman van de Bovag. Dus wat is zijn advies? Bedenk wat je koers moet zijn. Ja lekker, wat zijn zoals de keuzes dan? Geen natuurlijk. Of toch? De zegsman: “De toekomst kan best liggen in auto’s met een ouderwetse verbrandingsmotor.” Kijk, met zo’n vriend heeft het autobedrijf verder geen vijanden meer nodig. Het duurt namelijk best nog lang met die elektrische auto, zo is de redenatie. Kortom: niet alleen de consument maar ook de garagist gaat op z’n handen zitten. De hoop is dus gevestigd op de politiek. Als Den Haag nou maar eens stopte met al die premies en belastingvoordelen op EV’s. De autobranche zou ze innig dankbaar zijn.